Zostałeś trenerem, bo chciałeś coś zmienić, chciałeś dzielić się wiedzą i umiejętnościami z innymi ludźmi, chciałeś zobaczyć na twarzy innych błysk zrozumienia. Był to Twój świadomy wybór, podporządkowałeś  całe życie pasji. Ta właśnie  pasja czyni Cię dobrym w tym, co robisz, ale równie często prowadzi ona do wypalenia.

Unikanie wypalenia jest jedną z przyczyn, dla których self-care, czyli dbanie o siebie, jest istotne. Chodzi tu o zachowanie kompromisu pomiędzy życiem zawodowym a prywatnym. Im wcześniej to zrozumiesz, tym lepiej. To, że dbasz o siebie, nie jest niczym złym i wbrew pozorom czyni Cię lepszym trenerem, czy też edukatorem.

Self-care jest bardzo ważne, a niestety niedoceniane przez wielu trenerów, zwłaszcza młodych, którzy dopiero zaczynają pracę i myślą, że poprzez swoje zaangażowanie  uczynią świat lepszym miejscem do życia. Zapominają, że zmęczony trener, zarówno fizycznie jak i psychicznie, to zły trener.

Brak świadomości własnego stresu czy zmęczenia może prowadzić do konfliktu wewnętrznego, który generuje konflikty w pracy. A wystarczy tak niewiele.

Jak stosować self-care w życiu trenera? Oto dekalog self-care dla trenerów, który uczyni Twoje życie lepszym:

Trzej królowie.

Znajdź co najmniej trzy aktywności, które pomagają Ci przezwyciężyć stres. Znajdź czas w swoim kalendarzu i uprawiaj je regularnie. Regularność pozwala oddalić pierwsze oznaki stresu, a co za tym idzie, oddalić ryzyko wypalenia.

Cud pięciominutowych przerw.

Co godzinę zrób sobie pięciominutową przerwę. Badania dowodzą, że taka przerwa potrafi zdziałać cuda.

Wyznacz granicę pomiędzy pracą i życiem.

W jakich godzinach pracujesz? W jakich godzinach odpoczywasz? Pamiętasz o trzech rytmach zamkniętych w 24 godzinach naszej doby? Podziel ją na okresy, gdy pracujesz, żyjesz własnym życiem i odpoczywasz. Nie pracuj 24 godziny na dobę.

Dbanie o siebie to zachowanie równowagi pomiędzy życiem zawodowym i prywatnym.

Badaj się regularnie.

Zdrowie fizyczne jest bardzo ważne w pracy trenera. Pamiętaj, że to zawód związany z wysoką aktywnością – interakcje z ludźmi, eksponowanie siebie, ryzyko bycia ocenianym. Kiedy ostatnio byłeś u lekarza? Kiedy się badałeś?

Zaprzyjaźnij się ze stresem.

Naucz się, jak wyglądają pierwsze oznaki stresu. Podwyższone tętno, brak apetytu, zmęczenie, nerwowość – jeśli je zauważasz u siebie, to znak, że odwiedził Cię stres. Potraktuj go jak starego znajomego, który wpadł z niezapowiedzianą wizytą. Posadź go w fotelu, podaj herbatę i zapytaj, co go do Ciebie sprowadza. Naucz się technik relaksacyjnych, które pomogą Ci obniżać napięcie i być uważnym obserwatorem samego siebie.

Ćwicz.

Traktuj ćwiczenia jako ujście przykrych  emocji. Regularne ćwiczenia fizyczne pozwalają na przezwyciężenie trudnych emocji i frustracji. Pozwól swojemu ciału na ruch – biegaj, pływaj, tańcz, spaceruj. Będzie Ci wdzięczne!

Małe przyjemności.

Małe przyjemności nigdy nikomu jeszcze nie zaszkodziły. Zjedz kawałek czekolady, przeczytaj książkę, weź gorącą kąpiel. Ciesz się miłymi momentami w życiu. Jeśli kogoś dobrze traktujemy, zazwyczaj jest przyjaźnie do nas nastawiony.

Naucz się technik relaksacyjnych, które pomogą Ci obniżać napięcie i być uważnym obserwatorem samego siebie.

Otaczaj się wspierającymi ludźmi.

Pamiętaj – rodzina i przyjaciele są ważni. To oni tworzą atmosferę, w której wypoczywasz i ładujesz akumulatory do dalszej pracy.

Pozytywny poranek.

Pamiętaj, że to czym witasz kolejny dzień, to jak pierwsze takty Twojej muzyki. To może być medytacja, rozmowa z partnerem, spokojnie wypita kawa czy uśmiech do dziecka. Ważne, aby nastroiło Cię pozytywnie na cały dzień.

Talizman szczęścia.

Trzymaj w biurku lub kieszeni coś, co pomoże Ci przezwyciężyć pierwsze objawy stresu – piłkę antystresową, notes z dobrymi wiadomościami, baton proteinowy.

Te wszystkie zasady muszą stać się Twoimi nawykami. To nawyki tworzą jakość naszego życia. To co robisz regularnie, jest ważniejsze niż to, co robisz okazjonalnie. Zadaniem trenerskiego dekalogu Self-care jest pomóc Ci w dbaniu o siebie.

Pamiętaj  – jeśli nie zadbasz o siebie, nie będziesz mógł zadbać o innych.

Niniejszy artykuł powstał jako rezultat projektu „ELEVATE”, realizowanego przez Fundację Wspierania Rozwoju Innowator.

Projekt współfinansowany w ramach programu Unii Europejskiej Erasmus+ (Akcja 1 Mobilność edukacyjna, Mobilność kadry edukacji dorosłych, numer umowy 2018-1-PL01-KA104-049658).

Projekt został sfinansowany ze środków Komisji Europejskiej. Publikacja odzwierciedla jedynie stanowisko autora. Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w niej zawartość merytoryczną oraz za sposób wykorzystania zawartych w niej informacji.