Twórcy projektu resSTORation postawili sobie za zadanie stworzenie przestrzeni, w której osoby z 5 krajów Europy podzielą się swoimi osobistymi i kulturowymi historiami. 7-dniowy trening zakładał rozwinięcie umiejętności takich jak: empatia, współpraca w różnorodnej kulturowo grupie, twórczego wyrażania siebie za pomocą głosu, technik wizualnych czy improwizacji teatralnej oraz umiejętności występowania na scenie.

Pierwsze kilka dni projektu polegało na indywidualnej i grupowej pracy nad osobistymi ograniczeniami uczestników, aby przygotować się do zaprezentowania własnej historii podczas występu, który miał być oficjalnym zwieńczeniem projektu.

Od pierwszego dnia projektu można było zauważyć sporo oddolnej inicjatywy ze strony uczestników – wielu z nich wraz z wolontariuszami fundacji Olde Vechte zaoferowało przeprowadzenie warsztatów z zakresu swoich specjalności. Był to również czas poświęcony na wzajemne poznawanie się, co pozytywnie wpłynęło na zintegrowanie się grupy i dla części z nich, wypracowanie wspólnych scenariuszy wystąpień.

W ramach jednej z tych inicjatyw, zorganizowano grę miejską w miejscowości Zwolle w sąsiedztwie Ommen, podczas której uczestnicy projektu w mniejszych grupach realizowali zadania mające na celu poznanie lokalnej społeczności, zrozumienie kultury i wyjście z własnej strefy komfortu.

Warto również wspomnieć, że w ramach reSTORation powstał blog, na którym każdego dnia projektu, podzieleni na grupy uczestnicy, publikowali swoje refleksje na temat minionego dnia w postaci prozy, wiersza, opisu wydarzeń czy zdjęć. Treści te dostępne są pod adresem: https://restoredstories.blogspot.com

Po tygodniu przygotowań, uczestnicy byli w większości gotowi aby zaprezentować swoje historie. Jednak z powodu rozprzestrzeniającej się epidemii koronawirusa, założenia finalnego występu uległy zmianie. Ostatecznie, przedstawienie zostało podzielone na dwa wieczory – pierwszy dla osób, które z przyczyn epidemii musiały wcześniej opuścić projekt, i drugi, w obecności zaproszonych wolontariuszy Olde Vechte.

Nie da się ukryć, że epidemia koronawirusa miała wpływ na to jak ostatecznie wyglądał projekt. Organizatorzy musieli zrezygnować z show w Utrecht, część uczestników miało problemy z powrotem do domu. Jednak wierzę, że pozytywną stroną tego doświadczenia było podzielenie się poruszającymi historiami, które być może w bardziej przychylnych okolicznościach nie zostałyby opowiedziane. W końcu hasłem przewodnim był właśnie storytelling. 🙂

Moja osobista historia związana z projektem, a w zasadzie z tym co miało miejsce pod koniec projektu i po nim, została przeze mnie opisana i opublikowana pod tym linkiem: https://medium.com/@dominikamarkowicz/user-experience-w-czasach-kryzysu-c3a19e0445b7